تاثیر تکارتراپی در آسیب ها و دردهای حاد و مزمن ماهیچه ای اسکلتی

خلاصه

اهداف : ارزیابی تاثیر کلینیکی تکارتراپی (دیاترمی مقاومتی – خازنی) در درمان آسیب ها و دردهای ماهیچه ای اسکلتی بر پایه تحقیقات کلینیکی می باشد . منابع اطلاعات : پایگاه اصلی اطلاعات (پزشکی) شامل Pubmed – Medline – Science Direct – google Scholar . بخشی مطالعاتی : مقالات شامل اطلاعات در مورد درمان دردهای مزمن و حاد در آسیب های ورزشی با تکارتراپی است .

اطلاعات تکمیلی (پیوندی) : هفت مقاله مطالعاتی درمورد تاثیر دستگاه تکارتراپی در ورزشکاران دارای دردهای حاد و مزمن ماهیچه ای اسکلتی . نتیجه گیری : نتیجه گرفته شده که تکارتراپی (دیاترمی خازنی مقاومتی) در درمان زانو – کتف – مفاصل ران – مچ پا – ستون فقرات – دست – آسیب های ماهیچه ای مدام و موثر در درمان دردهای شدید استخوانی و ماهیچه ای کاربرد دارد .

کلید واژه : تکارتراپی -  آسیب شناسی -  دردها و آسیب های مزمن و حاد اسکلتی ماهیچه ای

مقدمه : آسیب های ماهیچه ای اسکلتی بخش های مختلفی را در سیستم اسکلتی ماهیچه ای تحت تاثیر قرار می دهد که شامل : استخوان ها – ماهیچه ها – رباط ها - تاندون ها و اعصاب می باشد . می تواند درد مزمن یا حاد باشد . دردهای ماهیچه ای اسکلتی محدود به یک ناحیه یا پخش شده شامل نواحی مختلف باشد . اکثریت درد های اسکلتی ماهیچه ای ، دردهای نیم تنه پایین و پشت (کمر به پایین) هستند . از دیگر انواع بیماری ها شامل: التهاب تاندون، ورم مفاصل ، دردهای ماهیچه ای و گرفتگی های عصبی می باشد .

دیاترمی تولید یک گرمای عمیق در بافت بدن برای استفاده در اهداف درمانی با جریان های فرکانس بالا می باشد . دیاترمی در شرایط درمانی دردهای مزمن ماهیچه ای اسکلتی استفاده می شود . این روش یک درمان فیزیکی و چگونگی استفاده از آن با تولید یک گرمای متعادل مستقیم بوده که در درمان آسیب های پاتالوژیکال در اعماق بافت بدن میباشد . گرمای متعادلی دیاترمی میتواند در از بین بردن توده سلول های سرطانی ، زگیل ، عفونت های بافتی و جلوگیری از خونریزی بیش از حد رگ های خونی بکار رود .

سه نوع دیاترمی وجود دارد : التراسوند – دیاترمی با موج کوتاه – دیاترمی با ریز موج

اخیرا ، یک سیستم برای انتقال گرما با روش خازنی و مقاومتی که ما آن را با نام تکارتراپی میشناسیم توسعه یافته است . ( دیاترمی خازنی و مقاومتی ) تکارتراپی گسترش فرایندهای فیزیولوژیک طبیعی در متابولیسم بافت به همراه انتقال انرژی بدون اعمال انرژی تابشی به صورت خارجی است .

تکارتراپی ، که برپایه اصول فیزیک خازن عمل می کند . از یک قسمت که دارای دو بخش مجزا می باشد که یکی از انها فلز ایزوله شده ( دارای رویه غیر فلزی و عایق ) می باشد که به دستگاه متصل میشود . وقتی که بافت با الکترود فعال ( پلیت رسانا ) در ارتباط باشد دستگاه اختلاف پتانسیل بین دو پلیت ایجاد می کند این عمل تولید یک جنبش الکترولیت در بافت می شود .

تکار تراپی میتواند با دو نوع عملکرد انرژی الکتریکی را انتقال دهد : روش خازنی – روش مقاومتی

الکترود خازنی : واکنش تولیدی بر پایه سیستم عملکرد خازنی متمرکز است و روی بافت های با بالاترین سطح الکترولیت ( ماهیچه ها و بافت های نرم) عمل میکند .

الکترود مقاومتی : واکنش تولیدی بر پایه سیستم عملکرد مقاومتی متمرکز است روی بافت های با بالاترین سطح مقاومت بافتی ( استخوان ها / تاندون ها / مفاصل ) عمل میکند .

اثرات تکارتراپی (دیاترمی مقاومتی و خازنی):
افزایش ریز گردش درون بافت ها درون سلولی و بافتی )گردش خون( است
افزایش اکسیژن رسانی
افزایش گرمای درون بافتی

هدف این تحقیق ارزیابی اثربخشی کلینیکی تکارتراپی (دیاترمی خازنی و مقاوتی) در درمان آسیب ها و دردهای اسکلتی ماهیچه ای بر پایه تحقیقات کلینیکی می باشد .

روش ها:

برای گنجاندن مطالب در این تحقیق از منابع PUBMED – MEDLINE– SCIENCE DIRECT– GOOGLE SCHOLAR استفاده شده که لغات کلیدی استفاده شده شامل : تکارتراپی – HCR90 - آسیب های حاد – آسیب های مزمن – آسیب های ورزشی – صدمات ماهیچه ای تاندونی – تورم ماهیچه ای تاندونی – صدمات تاندونی – درمان ، اثر بخشی ، شدت تاثیر بوده است .

مطالعات شامل داده های مشتمل در درمان دردهای حاد و مزمن ، آسیب های ورزشی با تکارتراپی است . به عبارت دیگر ، تنها مقالاتی که مطالبی در مورد اثربخشی دستگاه تکارتراپی بر روی ورزشکارانی که دردهای حاد و مزمن ماهیچه ای اسکلتی دارا بودند و تحقیقاتی که به زبان انگلیسی بوده و بین سال های 2009 تا 2012 می باشد . تمام مقالات که این معیارها را برآورده نکرده اند ، از مطالعه حذف شده اند .

نتایج : اولین تحقیق که انجام شده توسط C. Tranquilli اندازه گیری تاثیر تکارتراپی بر روی درد به صورت نظارت شده با روش مقیاس آنالوگ بصری (بررسی از افراد تحت درمان) VAS و اثر آن بر زمان بازتوانی می باشد.
این عملکرد برروی 116 بیمار انجام شده و نتایج نشان میدهد که درد قبل و بعد درمان در هر دو نوع حاد و مزمن به میزان قابل توجهی کاهش پیدا کرده و علاوه بر کاهش درد ، تکارتراپی نشانه های خوبی بر کاهش موثر بر زمان بازتوانی داشته است.

G.P. Ganzit در تحقیقات که بر روی 327 نفر (شامل 120 زن و 207 مرد) با محدوده سنی 18 تا 60 سال ، ورزشکارانی بودند که دارای دردهای مزمن و حاد، آنها با تکارتراپی تحت درمان قرار گرفته اند . اکثر بیماران ابراز کاهش درد و بهبود در عملکرد در پایان درمان بیان کرده اند .

P. Mondardini تحقیقاتی بر روی 30 بیمار انجام داده نشان داده است که وقتی از تکارتراپی می شود ، زمان بازتوانی بسیار سریع تر است .

تحقیقات E. Parolo نتایج یکسانی را نشان میدهد ، که وقتی از سیستم تکارتراپی (خازنی مقاومتی) استفاده کرده است . فهمید که اکثریت گزارش ها از موارد بهبود علایم درد به همراه بازگشت به فعالیت های روزانه را در پی داشته است .

A. Molina انتخاب 23 نفر از بیماران و فهمید که در روند درمان 65 درصد از نمونه انتخابی که عملکرد دیاترمی خازنی و مقاوتی درمان شده اند . تاثیر قابل توجهی مشاهده شده است . Maria Perez Benitez تحقیقات خود را برمبنای نوع آسیب ، بیمارن تقسیم بندی کرد اما اکثر بیماران او دارای آسیب های مفصلی بودند و او دریافت که انرژی انتقالی با تکنیک خازنی و مقاومتی ابزار بسیار مفیدی در اکثر دردهای مفصلی است . اگر به صورت ترکیبی با درگیر درمان ها بکار رود افزایش اثربخشی را در پی دارد .

G. Melegati درمان 15 بازیکن با بیماری پیچ خوردگی مچ پا انجام داده است . تحقیقات او نشان می دهد بیشتر تاثیر تکارتراپی در کنترل فشار روی ناحیه پیچ خورده است و کاهش درد را درپی دارد.

بررسی :

این خلاصه ارزیابی تاثیر کلینیکی دیاترمی خازنی مقاومتی (تکارتراپی) در درمان آسیب ها و دردهای ماهیچه ای اسکلتی بر پایه تحقیقات کلینیکی بود . استفاده از تکارتراپی برای درمان آسیب ها و دردهای حاد و مزمن ماهیچه ای اسکلتی هنوز در نوشته های توان بخشی مستند سازی نشده است . به استثناء در مواردی که برای رفع دردهای معمول ، کاهش ورم و زمان بازتوانی ها بوده است .

استفاده از تکارتراپی در نوشته های تحقیقی به صورت محدود گزارش شده است و در تحقیقات بالینی به صورت محدود (جامعه اماری محدود) به کار رفته . این مقدار ( جامعه اماری) به حدی نبوده که جامعه جهانی مورد تایید کلی قرار دهد . باید توجه داشت که محدوده استفاده به ناحیه ای جغرافیایی محدود بوده است . برای مثال ، تکارتراپی مورد بررسی در محدوده کشور ایتالیا بیشتر می باشد . اما این تعداد از بررسی ها در دیگر کشور ها مورد تایید نهایی نیست . در مقابل آن همه تحقیقات بر روی دستگاه درمانی مشابه (تکارتراپی) با اندکی تغییرات در روش و زمان انجام شده است . بعضی از انها یکبار در روز - 5 بار درهفته و مابقی بیش از یکبار در روز بکار رفته اند اما در اکثر موارد نتایج بررسی ها روی اسیب های حاد و مزمن مشابه بوده اند.

یکی از مهمترین موارد مشاهده شده ، رفع درد اکثر بیماران بوده و افراد ابراز کاهش درد در پایان دوره درمانی داشته اند . افرادی که تحت نظارت صورت مستقل بودند و طبقه بندی با سیستم VAS از نمره 0 تا 10 شده اند.

این طبقه بندی به کار رفته برای همه بیماران قبل و بعد از درمان انجام شده است . افرادی براساس نوع آسیب دیدگی در انواع حاد و مزمن تقسیم بندی شدند .

با روش VAS که برای هر دو نوع حاد ومزمن اسیب ها و دردها ، شدت درد کاهش یافته بود .

برای بررسی بیشتر تاثیر دستگاه در کنترل درد ، یکی از مطالعات ، اندازگیری در حالت استراحت را مورد بررسی قرار داد . درد های که بر اثر فشار و حرکت در حالت مزمن و حاد رخ می دهند 4 درجه کاهش را در نمودار  AS نشان داده اند . ارزیابی درد با استفاده از VAS از 1 تا 10 بهترین و راحترین راه برای اندازه گیری شدت درد می باشد . روش های اندازه گیری که در مطالعات نتایج خوبی را نشان داده شده زیرا آنها فقط براساس VAS عمل نکرده اند ، آنها ( روش های اندازه گیری شدت درد) تعدادی از دسته های مختلف را مورد آزمون قرار داده بوده اند .مانند درد در حالت استراحت ، در تحت فشار و در حرکت و به این ترتیب دقت در اندازه گیری تاثیر تکارتراپی در کنترل درد یا رها سازی درد نشان داده شده ، زیرا اگر انها فقط از سیستم VAS بطور کلی استفاده می کردند بدون در نظر گرفتن فعالیت های بیمار این نتیجه تنها اثرات دستگاه در حالت استراحت نشان می داد .

دومین نکته مهم که در تکارتراپی داشته توانایی افزایش روند درمانی یا به عبارت دیگر کاهش دوره بازتوانی می باشد اما باید توجه داشت که بیماران دردهای مزمن نسبت به بیماران حاد زمان بیشتری را مورد درمان قرار میگیرند . یکی از راه های مورد استفاده در ارزیابی ها ، سونوگرافی ماهیچه ای برای دیدن نتیجه قبل و بعد از درمان با اندازه گیری اندازه آسیب بوده است اما دیگر نمونه ها که از روش معمول استفاده کرده اند بازگشتند به فعالیت های روزانه بدون درد یا اثرات جانبی را مورد نظر قرارداده اند .

نکته مهم که باید بر آن تاکید شود این است که در دوره درمان در بیماران ضایعات حاد برای همه بیماران باید بعد از 72 ساعت پس از سانحه ( Truma )انجام شود زیرا 72 ساعت اولیه در ضایعات حاد ، منع مصرف دیاترمی برای ضایعات حاد وجود دارد زیرا ممکن است اثرات ضایعه بیشتر نمود کند .

نکته قابل ذکر این است که در پروتکل های تکارتراپی که برای همه بخش های تحقیقات به کار رفته است . و نکته دیگر این است که پروتکل های و برنامه اولیه در ضایعات حاد پس از سه روز اولیه سانحه به کار رفته اند. استفاده این نوع دستگاهها (دیاترمی) به علت افزایش ایمنی کاربران و بیماران این روش بهتر است و اثرات بهتری برای انواع بیماری ها و اسیب ها مشاهده می شود زیرا در تجربه کار با هر نوع دستگاه دیاترمی باید به این نکته مهم توجه شودکه التهاب در لحظات اولیه آسیب اگر از هر نوع دیاترمی را استفاده کنیم شدت اثرات آسیب افزایش می باید .

نکته مهم دیگر اثر دستگاه تکار تراپی در صدمات ناشی از ضربه است ، روند بهبود با افزایش دوره درمانی می باشد . دستگاه با افزایش دمای بافت و افزایش جریان خون ناحیه ای در محل آسیب به افزایش روند بازتوانی کمک می کند.

سومین تاثیر تکارتراپی در ازاد سازی ( از بین بردن ) ورم با افزایش دمای ناحیه ای بافت می باشد . افزایش جریان خون و کاهش مایعات در ناحیه آسیب پس از سانحه و بکارگیری دستگاه حول آن ناحیه آسیب دیده ورم با عملکرد به همراه التراسوند حدود 4 یا 5 روز بعد از درمان ناپدید می شود.

نکته ای که اینجا بهش اشاره میشود و نقش مهمی درکاهش ورم دارد مربوطه به تحقیقات تئوری و تاثیرات تکارتراپی در ساختار بافت بدن دارد ، اما مشکل اصلی که در تحقیقات با آن مواجه شده ایم ، استفاده برای دردهای حاد در سه روز ابتدایی بود .شاید ما باید از یک روش درمانی دیگر در 72 ساعت ابتدایی استفاده می کردیم برای مثال استفاده می کردیم از ماساژ یخ یا lympho-dranaige برای کاهش در سه روز ابتدایی درمان .

آخرین مشکلی که در نمونه ها مورد بررسی بهش برخورد شده است . بعضی از نمونه ها نیاز داشتند که روند درمان حذف شوند . برای مثال یکی از نمونه های درمانی در وسط دوره درمانی مجبور شد تا دوره را متوقف کرند بعد از گذشت دو روز از شروع روند درمان روی ورم ، حجم ورم افزایش پیدا کرده بود اما بعد از چهار روز به ادامه درمان پیوست ، و نهایتا نتیجه خوبی داشت . یه مشکل دیگه که فقط برای دو بیمار رخ داد محدودیت عملکرد به علت یک ضایعه ناحیه scapulohumeral بود . اما گزارش های گرفته شده بیشتر بهبود علایم درد را نشان می دهد همچنین عملکرد سریع با استفاده از تکارتراپی بهترین تاثیر را در آسیب ها و صدمات ماهیچه ای و استخوانی دارد .

در نهایت درمان با تکارتراپی برای انواع آسیب ها موثر بوده و نتایج خوبی با بیشتر حد امنیت برای بیماران در مقایسه با دیگر روش های دیاترمی شاهد خواهید بود و همچنین موارد منع مصرف کمتری نسبت به استفاده با فرکانس پایین داراست .

جمع بندی :

با این اطلاعات ما میتونیم عملکرد موثر با روش دیاترمی خازنی مقاومتی در کاهش زمان بازتوانی در دوره متوالی ، تمرینات تکراری ماهیچه ای در نظر بگیریم .

انتقال انرژی با تکنولوژی خازنی یا مقاومتی برای کنترل درد و افزایش بهبود دوره درمانی و افزایش تاثیر اگر با دیگر درمان ها استفاده شود مفید است . (دیاترمی خازنی مقاومتی) تکارتراپی در استفاده بسیار اسان بود و بدون هیچ عامل یا منع مصرفی قابل استفاده در موارد شکستگی های استخوانی می باشد .

در نهایت ما به این نتیجه رسیدیم که (دیاترمی خازنی و مقاومتی) تکار تراپی در درمان زانو ، کتف ، ران ، مچ پا ، ستون فقرات و دست و آسیب های ماهیچه ای مداوم و موثر ، علاوه بر این التهابات درد آور و دردهای شدید استخوانی و ماهیچه ای .... ( آرتروز – کمردرد – سیاتیک ) قابل استفاده. اثرات مفید تکارتراپی فورا اشکار میشود.

منابع :

• COLO A.J et al. (1994). The benefits of deep heat. Ultrasound and Electromagnetic Diathermy. Physic Sportsmedicine; .88-22:77
• Tranquilli et al. (2009). Multicentre study on Tecar Therapy in sports pathologies. FMSI Institute of Sports medicine.
• Ganzit et al. (2009). Tecar therapy in the treatment of acute and chronic pathologies in sports. FMSI Institute of Sports medicine.
• Mondardini et al. (2009). Novel methods for the treatment of muscle trauma in athletes. CONI Institute of Sports Medicine, FMSI.
• Parolo et al. (2009). Hyperthermia through resistive and capacitive energy transfer in the treatment of acute and chronic musculoskeletal lesions.
• Molina et al. (2009). Cervicalgia, lumbago sciatica: application of capacitive energy transfer system.
• Benitez et al. (2009). Tecar® therapy in knee and spinal pathologies.
• Melegati et al. (2009). The use of Tecar® therapy in ankle sprain traumas